شیوه های مقابله با امواج تلفن همراه

شیوه های مقابله با امواج تلفن همراه

همان طور که می‌دانید، گوشی‌های تلفن همراه به شبکه اپراتور متصل هستند، به همین دلیل همواره در حال ارسال و دریافت سیگنال‌های ارتباطی‌اند. ارسال و دریافت این سیگنال‌ها از طریق امواج و تشعشعات رادیویی صورت می‌گیرد؛ امواجی که دارای میدان الکتریکی و مغناطیسی است.اوایل پیدایش این فناوری، دانشمندان بر این عقیده بودند که این امواج به علت غیریونیزه بودن، هیچ ضرری برای سلامت ندارند. تشعشعات یونیزه، مانند امواج اشعه ایکس و امواج هسته‌ای برای سلامت مضر هستند. سوالی که ممکن است برای شما پیش آید، این است که چه چیزی باعث شده امواج مضر گوشی‌های تلفن همراه و ارتباط آنها با سرطان مورد بحث قرار گیرد؟
گوشی‌های موبایل به اندازه‌ای همه‌گیر شده‌اند که حتی کمترین احتمال مضر بودن آن را باید با جدیت تمام بررسی کرد.
متاسفانه محققان هنوز درباره این موضوع به نتیجه نهایی نرسیده‌اند. بعد از تحقیقات فراوان که بعضی از آنها حدود ۲۰ سال است ادامه یافته، هنوز مدرکی پیدا نشده است که ارتباط مستقیمی بین امواج الکترومغناطیس ساطع شده از گوشی همراه و سرطان را اثبات کند. با این حال، به گفته محققان، تاثیر قرار گرفتن در معرض امواج الکترومغناطیسی آن هم زمان طولانی، مدت‌ها بعد مشهود می‌شود. به عبارت دیگر، ممکن است این امواج تأثیرات مضرشان را روی ما بگذارند اما تا سال‌ها متوجه آن نشویم.
در کل، هر گونه اثری که تشعشعات مایکرویو، مانند امواج ساطع‌شده از گوشی‌های تلفن همراه، بر انسان می‌گذارد، از نوع گرمایی است. گرمای این تشعشعات از امواج رادیویی به وجود می‌آید که می‌تواند در بافت‌های زیستی نفوذ کند که در واقع با گرم شدن عادی بدن کاملا متفاوت است. بدن انسان قادر به خنک کردن بعضی از اعضایی که در معرض تشعشعات تلفن همراه قرار می‌گیرد، نیست. در حالت عادی، وقتی عضوی از بدن بیش از حد گرم شود، مغز دستور می‌دهد خون بیشتری به آن قسمت فرستاده شود تا گرمای اضافی را کنترل کند. اما نقاطی از بدن، مانند قرنیه چشم را نمی‌توان به صورت عادی خنک کرد. به همین دلیل، قرار دادن این نقاط در معرض گرما بشدت خطرناک است.
صرفا به خاطر این‌که دلیل و مدرک معتبری برای اثبات ارتباط مستقیم بین امواج تلفن همراه و سرطان وجود ندارد، نباید بی‌احتیاط از کنار این موضوع بگذریم. حتی سازمان‌های متعددی در سراسر دنیا استاندارد‌هایی برای میزان امواج مضر گوشی‌های تلفن همراه تهیه کرده‌اند و سازندگان این گوشی‌ها موظفند آنها را رعایت کنند.
واضح است که ما قسمتی از امواج ساطع شده از گوشی را جذب می‌کنیم. اینجاست که مفهومی به نام میزان جذب ثابت (SAR) مطرح می‌شود. در واقع SAR میزان جذب امواج ساطع شده از گوشی تلفن همراه را وقتی در فرکانس خاصی از میدان الکترومغناطیسی قرار می‌گیرد، اندازه‌گیری می‌کند. تعریف آن به صورت مقدار توان جذب شده بر جرم بافت بوده و واحد آن وات بر کیلوگرم است. در آمریکا، کمیسیون ارتباطات فدرال محدوده SAR را ۶/۱ وات بر کیلوگرم مشخص کرده که با توجه به یک گرم از بافت سر در نظر گرفته شده است. در اروپا، این عدد ۲ وات بر کیلوگرم و با توجه به ۱۰ گرم از بافت در نظر گرفته شده است. به همین دلیل، وقتی مقادیر SAR را با یکدیگر مقایسه می‌کنید، باید هریک از مقادیر آمریکایی و اروپایی را با یکدیگر مقایسه کنید.
در نتیجه، هرچه مقدار SAR یک گوشی کمتر باشد، بهتر است. اما کمتر بودن مقدار SAR یک گوشی، لزوما این معنی را نمی‌دهد که این گوشی تهدیدی برای سلامت کاربر نیست. اما در کل، وجود داشتن این استاندارد‌ها و محدودیت‌های مقادیر SAR باعث آرامش خاطر دارندگان گوشی‌های تلفن همراه می‌شود. با این حال هنوز این استاندارد‌ها به اندازه کافی سختگیرانه نیست و دستگاه‌های بی‌سیم تولید شده ممکن است برای سلامت مضر باشند.
هدف از مطالب ارائه شده این است که اگرچه دلیل چندانی برای نگرانی از امواج تلفن همراه وجود ندارد، اما برای جلوگیری از خطرات احتمالی باید بیشتر احتیاط کرده و از مشکلات احتمالی پیشگیری کنید.
۱٫ تماس‌های تلفنی خود را به حداقل برسانید و به تماس‌های ضروری اکتفا کنید. هر قدر بیشتر با گوشی همراه خود صحبت کنید، امواج بیشتری از گوشی جذب بدن شما می‌شود.
۲٫ احتمالا بیشتر شما گوشی همراهتان را در جیبتان نگه می‌دارید.
این کار ممکن است برای بدن شما ضرر داشته باشد، مخصوصا وقتی که برای مدت طولانی در جیب شما قرار داشته باشد. اگر کت می‌پوشید، بهتر است گوشی خود را در جیب کت قرار دهید. یا اگر کیف همراه خود دارید آن را در کیف قرار دهید تا در حد ممکن از امواج مضر گوشی دور باشید.
۳٫ هنگامی که می‌خواهید با کسی تماس بگیرید، قبل از برقراری ارتباط، گوشی همراه را به گوش خود نزدیک نکنید. هنگام برقراری تماس، گوشی امواج بیشتری ساطع می‌کند و در نتیجه بدن شما امواج بیشتری جذب می‌کند.
۴٫ از گوشی همراه در مناطقی که سیگنال ضعیف است، استفاده نکنید. البته هیچ کس نمی‌تواند همیشه مقدار سیگنال دریافتی را همه جا تحت نظر داشته باشد؛ اما ۲ مکان هستند که گفته می‌شود معمولا در آنها سیگنال ضعیف است: داخل ماشین و آسانسور. بعلاوه استفاده از گوشی همراه در حال رانندگی بشدت خطرناک است.
۵٫ از غذاها و میوه‌های دارای آنتی‌اکسیدان استفاده کنید. به گفته محققان، قرار داشتن در معرض امواج مایکروویو میزان آنتی‌اکسیدان موجود در بدن را کاهش می‌دهد. آنتی‌اکسیدان‌ها موادی هستند که بدن را در برابر بسیاری از بیماری مانند سرطان‌ها و بیماری‌های قلبی محافظت می‌کند. انواع لوبیا، سیب‌زمینی، توت، کلم بروکلی، سیر، سیب و گیلاس‌های شیرین سرشار از آنتی‌اکسیدان هستند.
۶٫ هنگامی که با گوشی همراه صحبت می‌کنید، آن را در فاصله کمی از گوش خود قرار دهید و آن را به گوش خود فشار ندهید. در این صورت، بشدت مقدار جذب امواج را کاهش می‌دهید. در صورت ممکن، بهتر است از بلندگو برای صحبت کردن استفاده کنید و بیش از پیش از اثرات سوء امواج ساطع شده از دستگاه جلوگیری کنید.
۷٫ با استفاده از هدفون و هندزفری بی سیم ( بلوتوث) یا سیمی، شما هنوز در معرض امواج الکترومغناطیس قرار دارید. با این حال، مقدار جذب امواج کاهش می‌یابد. اگر از یک هندزفری بلوتوث استفاده می‌کنید، بهتر است هنگامی که در حال مکالمه نیستید، آن را در گوش خود قرار ندهید.
۸٫ سعی کنید از ارتباطات متنی مانند پیامک بیشتر استفاده کنید تا امواج مضر را از سر خود دور نگه دارید. فقط توصیه می‌کنیم از آنها هنگام رانندگی استفاده نکنید.
گردآوری و تنظیم توسط واحد فن آوری اطلاعات شرکت توسعه تمدن پارسیان